Przepisy

Prawo o ruchu drogowym – ustawa regulująca przepisy i zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego.

Akty prawne

W Polsce do aktów prawnych tworzących prawo o ruchu drogowym zalicza się:

• Konwencję wiedeńską o ruchu drogowym, ratyfikowaną 24 lutego 1988 r.
• Ustawę "Prawo o ruchu drogowym" z dnia 20 czerwca 1997 r. wraz ze wszystkimi jej nowelizacjami – zwaną błędnie, aczkolwiek popularnie kodeksem drogowym.
• Ustawę o kierujących pojazdami
• Kilkanaście rozporządzeń ministra infrastruktury, precyzujących rozmaite aspekty stosowania wcześniej wspomnianej ustawy, m.in.:
  • Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia – określające np. jakie światła, hamulce powinny posiadać różne typy pojazdów oraz w co powinny być wyposażone;
  • Rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych – definiujące wzory znaków drogowych i sygnałów;
  • Seria rozporządzeń określających zasady przyznawania i odbierania uprawnień do prowadzenia pojazdów;
  • Rozporządzenia w sprawie kontroli ruchu drogowego i zasad karania za naruszenia prawa o ruchu drogowym

Zawartość ustawy prawo o ruchu drogowym

Ustawa prawo o ruchu drogowym składa się z 7 działów:

• Dział I: Przepisy ogólne
• Dział II: Ruch drogowy
• Dział III: Pojazdy
• Dział IV: Kierujący
• Dział V: Kontrola ruchu drogowego
• Dział Va: Działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego
• Dział VI: Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe

Działy dzielą się na rozdziały, a niektóre rozdziały dzielą się na oddziały.

Odmienne od europejskich rozwiązania w polskim prawie o ruchu drogowym

Polskie prawo o ruchu drogowym wypracowało rozwiązania odmienne od stosowanych w niektórych krajach Unii Europejskiej. Część z nich odbiega od rozwiązań zawartych w Konwencji Wiedeńskiej o Ruchu Drogowym.

Zalicza się do nich:

• brak norm dla sygnalizacji świetlnej, które zakazywałyby jednoznacznie budowy skrzyżowań, w których dochodzi do przecinania się kierunków ruchu w jednej fazie działania sygnalizacji, w szczególności ruchu pieszego i kołowego (zielone strzałki w prawo włączające się w momencie gdy piesi mają zielone światło, brak realizacji prawa do jazdy w lewo w osobnym cyklu nie krzyżującym się z zielonym światłem dla pieszych itp.);
• niespójne przepisy dotyczące krzyżowania ruchu samochodowego z ruchem pieszych i rowerzystów, niechroniące skutecznie słabszych uczestników ruchu; m.in. brak jednoznacznego pierwszeństwa przejścia po pasach dla pieszych i – przy zmianie kierunku ruchu przez kierującego samochodem – przejazdu po przejazdach rowerowych;
• brak bezwarunkowego zakazu umieszczania tablic, ogłoszeń, oznaczeń lub urządzeń, które mogłyby być mylnie wzięte za znaki lub inne urządzenia służące do kierowania ruchem.
• Według opinii Biura Analiz Sejmowych w sytuacji kolizji norm ustawy – prawo o ruchu drogowym oraz Konwencji wiedeńskiej o ruchu drogowym z 1968 r. pierwszeństwo stosowania przysługuje przepisom Konwencji.

Źródło: Wikipedia